Nefs-i Mutmainne Mertebesi
Nefs-i mutmainne zirvesine ulaşan bir müntehî nazarında, kendi hususiyetleriyle bütün eşya, bütün elvân u eşkâl eriyip gider ve o, sürekli "Lâ ilâhe illallah" hakikatini düşünür, onu söyler; söylerken de hakikî ve aslî vücud olarak sadece O'nu duyar.. O'nun nur-u vücuduyla iç içe yaşar.. ve bütün varlığı, ilim ve vücudun birer tecellîsinden ibaret olarak zevkeder.. ve böyle bir ruh halinin gereği olarak da bütün varlığın, O'nun feyz-i vücuduyla meydana geldiğini ilan mânâsına "Lâ mevcûde fi'l-hakikati illallah" der. Bu mülâhaza ne bir vücud ne de şuhud telâkkisidir; bu öyle bir zevk ve duyuş haletidir ki, tatmayan bilmez, bilenler de tam ifade edemez. Bu makama eren bir hak yolcusunun sinesinde O'ndan gayrı her şey, yine O'nun ziyâ-i vücuduyla silinir gider ve her yanda sadece ve sadece Hazreti Ef'âl, Hazreti Esmâ ve Hazreti Sıfât nümâyân olmaya başlar; başlar da, gözler ve gönüller sürekli onlarla dolar-taşar. Böyle bir sermesti içinde her an ayrı bir vuslat bişaretiyle yol alan hakikat eri, biraz da, "ayne'l-yakîn" derecesinde her şeyin O'na ait olduğunu duyması sonucu "Ballar balını buldum varlığım yağma olsun" diyerek, sırtında âriye bir gömlek gibi gördüğü bütün varlığını infak etmeye koşar.
- tarihinde hazırlandı.