Czy Ruch posiada jakieś odrębne, ekskluzywne, święte teksty, rytuały albo funkcje modlitewne czy też specjalny rodzaj ubioru?
Ruch nie posiada ani nie dąży do posiadania własnych tekstów sakralnych; nie ma ani nie chce rozwijać żadnych rytuałów czy funkcji modlitewnych, podobnie jak nie posiada żadnego specjalnego rodzaju ubioru, symbolicznych gestów, atrybutów i innych narzędzi, które prowadziłyby do stworzenia zamkniętej tożsamości grupowej. Nie oferuje także żadnych konkretnych rezultatów ani nagród, których nie dałoby się osiągnąć zwykłym ludzkim wysiłkiem w życiu codziennym. Nie zabiega o sakralne celebrowanie istnienia Ruchu w jakimś abstrakcyjnym i anachronicznym paradygmacie. Działanie Ruchu nie jest wymierzone przeciwko komukolwiek, rzeczywistemu bądź wyimaginowanemu: nie ma żadnych mitycznych nieprzyjaciół, których można byłoby obwinić w przypadku braku efektów zbiorowego działania. Wszakże każda porażka musi byś zdefiniowana w oparciu o strukturę odniesień i odpowiedzialności uczestników Ruchu.
Zamiast obwiniać innych ludzi lub grupy za problemy społeczne albo indywidualne upadki, Gülen wskazuje, że zwalczane powinny być wyłącznie zjawiska i pewne cechy osobowościowe. Wszystkie problemy współczesnej Turcji przypisuje trzem rzeczom: ignorancji, ubóstwu i wewnętrznym rozłamom (braku jedności społeczeństwa). Stwierdził, że „Obecnie do powyższych doszły jeszcze: kłamstwo, znęcanie się, zmuszanie, nadmierna ekstrawagancja, dekadencja, obsceniczność, nieczułość, obojętność i skażenie intelektualne… Brak zainteresowania siłami historycznymi i religijnymi, brak edukacji, wiedzy i metodycznego myślenia (…) oraz ignorancja stanowią dziś główne przyczyny tego, że Turcja i region, w którym jest usytuowana, są dotknięte nędzą i biedą”.
- Utworzono .