Belachelijke verkiezing

Hoe kun je een ranglijst van publieke intellectuelen opmaken zonder het publiek om hulp te vragen? En wat nu als je eigen visie, overtuiging en kennis over de intellectuelen niet strookt met die van het algemene publiek?

Kun je het resultaat van een verkiezing zomaar op je voorpagina plaatsen, terwijl je tot op het moment van publicatie geen flauw idee hebt wie nu die man is die trots op je voorpagina plaatsneemt? Geef je misschien toe dat je kennis over de publieke intellectuelen nihil is, en leg je een dossier aan over de persoonlijkheid van degenen die meer stemmen kregen dan de verwachte namen (zowel voor je eigen informatie als voor je lezers)?

Dit zijn vragen die de eindredacties van het Amerikaanse blad Foreign Policy en het Engelse blad Prospect bezighouden. Vragen over Fethullah Gülen, een (voor hun) onbekende Turkse intellectueel die is verkozen tot de meest populaire intellectueel van de wereld. In een enquête waarin gezocht werd naar de honderd belangrijkste en levende denkers van de wereld.

Moeten de eindredacteuren van beide tijdschriften nu blij zijn met het grote aantal stemmen dat ze hebben ontvangen, of moeten ze hun vraagtekens zetten bij de legitimiteit van de stemmen die naar Gülen gingen. Blijkbaar koos Foreign Policy voor de eerste optie, en leunde Prospect naar de tweede. In The Guardian stond een artikel waarin Prospect vertelde dat de voorstanders van Gülen de enquête belachelijk hadden gemaakt.

Het is onthullend dat David Goohart (Prospect) een parallel legde tussen Gülen’s overwinning en het “conflict tussen de seculiere nationalisten en de hervormende islamitische democraten van de AK-Partij”. De zwakke analyse van die seculiere nationalisten in de aanloop naar de overwinning in de van de AK-Partij van 22 juli was precies hetzelfde: Het publiek had de verkiezingen belachelijk gemaakt! Het zal jammer zijn als Goohart zichzelf associeert met deze Turkse antidemocraten die sceptisch denken over publieke stemmen, in een andere maar vergelijkbare context.

De eindredactie was verrast vanwege de vele stemmen die Gülen kreeg. De verrassing is, neem ik aan, niet het gevolg van hun slechte voorkennis over Gülen en de anderen. Uiteindelijk zijn zij zelf degenen die de lijst met honderd kandidaten hebben samengesteld. Ik vind het vervelend om te zeggen, maar de verrassing heeft schijnbaar meer te maken met de Eurocentrische manier waarop ze de wereld begrijpen. “Op de een of andere manier kan ik me niet voorstellen dat Prospect een foto van Fethullah Gülen op haar voorpagina plaatst, en de liberale moslim vervolgens de belangrijkste intellectueel van de wereld noemt. Ik denk dat Prospect op een meer traditionele (off-line) manier hun stemmen moet verantwoorden”, schreef Andrew Keen (Ik denk dat dit de zelfbenoemde ‘leidende eigentijdse internetcriticus is, die soms schrijft voor The Independent) in een blog van The Independent.

Hoe bekend klinkt dit in mijn oren!

Dreunen deze woorden niet op precies dezelfde manier door als die van de elitaire seculiere nationalisten van de Turkse autoriteiten die claimen dat “democratie te luxe is voor Turkije”?

Een paar dingen over de ongeveer 500.000 stemmen die Gülen kreeg.

Voor diegenen die claimen dat de enquête op onethische wijze is gehouden: Gülen had meer dan 100.000 bezoekers toen hij conferences hield in 1994. Met alle respect naar de andere kandidaten op de lijst, maar welke intellectueel lukt het tegenwoordig om meer dan 1000 bezoekers te verzamelen. We hebben toch publieke denkers gekozen?

Voor de eindredacteuren van de twee tijdschriften: Publiceer alstublieft niet alleen de resultaten; vermeld ook de geografische verspreiding van alle stemmen die elke kandidaat ontvangen heeft. Je zult zien dat de populariteit van Gülen zich niet slechts beperkt tot Turkije.

Per slot van rekening was het slechts een maand geleden dat voorstanders van Gülen deelnemers uit 110 landen bij elkaar zocht voor de Turkstalige Olympische Spelen in Turkije. Vraag maar na bij je IT-afdeling als je denkt dat dit onmogelijk is. Ze zullen je vertellen dat ze ieder IP-adres opslaan van elke computer die gebruikt wordt om een stem door te geven. En dus is het onmogelijk om te sjoemelen met de uitslag van deze enquête.

Voor de voorstanders van Gülen: Schaam jullie! Is dat alles wat jullie kunnen doen? Dit kleine aantal onthuld jullie onkunde om met computers te werken en om met internet om te gaan, terwijl zelfs Foreign Policy jullie omschrijft als ‘typische geschoolde, vooruitstrevende Moslims’. Jullie weten zelf ook dat jullie verantwoordelijk zijn voor de opinie die mensen over jullie hebben.