Gayrimakul’un Tutumu
Bugüne kadar kainat ve hadiseleri, tabiat, sebepler ve kendi kendine oldu düşüncesine bağlayanlar, hemen her zaman gayrimakulün temsilcileri olarak bir cephe oluşturmuş ve yer yer sun'i bir tabiat ilahı etrafında, zaman zaman da sebeplerin mevhum iktidarları çevresinde bir araya gelerek, makulün temsilcileri bulunan enbiya, asfiya ve mü'min düşünürlere karşı sürekli bir savaş içinde olmuşlardır. Bu cephe, değişik dönemler itibariyle bir kısım farklı stratejiler uygulasa da, kavga azmi ve mücadele esprisi açısından hep aynı yolda yürümüş; ya Uluhiyet gerçeğinin lazımı olan yaratma, tanzim etme, öldürme, diriltme.. gibi fiilleri, mevhum birer varlık olmadan öte kıymet-i harbiyeleri olmayan sebeplere, tesadüflere, tabiata havale etmiş veya kısmen de olsa, İlahi icraatı bunlara bağlamaya çalışmıştır. Birincilerin ilhadında şüphe yok; ikinciler ise, Allah'ın yarattığı bazı nesneleri, icraatında O'na ortak koşmakla şirke girmişlerdir; şirke girmişlerdir, zira tevhid düşüncesi; yaratan, inşa eden, öldüren, dirilten, rızık veren, herkesi ve her şeyi görüp-gözeten Kudreti Sonsuza -ne suretle olursa olsun - eş-ortak koşmayı şirk ve gayrimakul kabul eder.
İşte bu açıdan, Kur'an'ın temel disiplinlerinden biri olan tevhid anlayışı akla uygun (makul); varlığın, sebepler, tabiat ve daha değişik şeylere bağlanması ise akla aykırı (gayrimakul)dır. Burada, zıddın, zıddıyla ortaya çıkması açısından, sanki, akli olana, gayrimakul daha bir vuzuh kazandırıyor gibi bir durumun söz konusu olduğunu vurgulamada yarar var..
- tarihinde hazırlandı.