Cafer b. Ebî Tâlib
Şehidlik, müminin aziz olmasının alâmetidir ve şehid, ahirette aziz bir misafir gibi izzet ve ikram görecektir. Hz. Cafer’in gördüğü izzet ve ikram bunun en çarpıcı misalidir.
Cafer b. Ebi Talib, Mute’de düşmana karşı kahramanca savaşmıştı. Öyle ki, onu takip edenler, bir defa olsun başını geriye çevirmediğini söylerler. Bir ara üzerine bindiği at, savaşmasına mani olunca, hemen atından iner, bir kılıç darbesiyle onun ayaklarını keser ve yalın kılıç düşman saflarına dalar.. dalar ve her iki kolunu da kaybederek şehid olur.[1] Efendimiz, Cafer’in oğlu Abdullah’ın da bulunduğu bir mecliste, onu teskin ve teselli etmek için, "Ben Cafer’i cennette meleklerle beraber uçarken gördüm" buyururlar.[2]
Evet, Cafer, meleklere has bir keyfiyetle semâda tayeran etme nimetine ermişti. Çünkü Cafer (r.a) şehadetle âdeta beşeriyetten sıyrılıp melekleşmişti.
[1] Ebû Dâvûd, Cihâd, 59; İbnü’l-Esîr, Üsdü’l-⁄âbe, 1/343
[2] Tirmizî, Menâkıb, 29, Vakıdî, Meğâzî, 2/767
- tarihinde hazırlandı.