Sensizliğe Dayanamam!..
Her yan zulmete yenik, Seni gözlüyor gözler,
Riya, süm’a edalı söylenen bütün sözler;
Kaldır çehrendeki nikabı bize bir nur sun!..
Çözülsün toplumu kuşatan bütün pürüzler.
Bir küsûf olmuş, uyûn-i sâhire uyumuş,
Hazan vurmuş bahçede bütün güller kurumuş;
Kalblerde bitmeyen aritmi, canlar dudakta,
Bağ şeytana emanet ve yürünen yol yokuş…
Aşk u iştiyak veda edeli yıllar oldu,
İntizar-ı subhunla gözlerim yaşla doldu;
Korkarım kitaplarda sırf ismimiz kalacak,
Diktiğin o fideler bir bir sararıp soldu…
İnanan sinelerde kanayan bir yara var,
Dönüp duruyor zihnimde dünkü hatıralar;
Tahammül kalmadı hicranla geçen günlere,
Doğ gönüller içine, silinsin fikr-i ağyâr…
Garibim, dayanamam sensizliğe Efendim!..
Başım kapı eşiğinde, boynumda kemendim;
Yolunda ölmek cana minnet “Sen, Sen!..” diyerek,
Oturup kalktım her dem Mus’ab’ına imrendim…
- tarihinde hazırlandı.