“Hû” Deyip İnliyor Gönül

Rızanla Sen en a’lâ bir emelsin,
Gönlün istediği sevgili Sensin;
Benzeri yoktur Sana iştiyakın,
İştiyakınla Sen bir söz kesensin…

Sensiz bir gecenin sabahı olmaz,
Kararan günlere güneşin doğmaz;
Zindana dönüverir bütün eyyâm,
Bu iklime hiç ışık tayfı yağmaz.

Şafak yetimidir O’nsuz geceler,
Yenik düşer karanlığa niceler..
Ziya-zulmet birbirine karışır;
Duygu, düşünce vesvese heceler…

Ey Rab, n’olur bize rahmetinle gel!..
Senden cüdâ düştük, himmetinle gel!..
Bizler ettik, Sen etmezsin bilirim,
Bizi ta’zîz için izzetinle gel!..

Yükseliyor Senin için nağmeler,
Niyaza durmuş ağızlarda diller;
Medet feryatları arşa dayandı,
Hep “Hû.. Hû..” ile inliyor gönüller…