Yaklaşık 25 yıl önceydi. Muhterem Fethullah Gülen Hocaefendi’nin “Hey gidi günler” adıyla meşhur olan vaazını izlemiş, hıçkırıklara boğulmuştum. Bir hafta sonra tekrar izlerken, bizim “Hey gidi günler” diyeceğimiz anıların çok az ya da genelde tatlı hizmetler olduğunu düşünmüş, keşke Hak yolunda bizler de daha çok fedakârlık yapabilseydik diye içimden geçirmiştim.