Postęp
Rozwój i postęp narodu zależy od intelektualnego i duchowego wykształcenia danego ludziom, zamieszkującym w granicach kraju. Nie można się spodziewać postępu ani też rozwoju po narodzie, którego jednostki pozbawione zostały rozwoju zarówno intelektualnego jak i duchowego.
Narody zaczynają się cofać wtedy gdy przyzwalają na zaniedbywanie uprawianych niegdyś pól, przez co pozwalają za zamienienie się winnic i ogrodów w sterty śmieci. Nawożenie jałowej gleby i wypielęgnowanie jej tak, aby stała się ona winnicą bądź ogrodem wymaga ciagłego postępowania na przód. Ziemie rozwiniętych krajów składają się z ogrodów, w ich górach znajdują się winnice, a miejsca kultu są niczym wspaniałe pałace. W przeciwieństwie do nierozwiniętych krajów, gdzie znajdują się ruiny, ich ulice wypełnione są stertami śmieci, a miejsca związane z kultem pozostawione na pastwę czasu, narażone są na niszczenie i pokrycie pleśnią.
Kiedy coś zostaje ulepszone, staje się czystsze, jaśniejsze, lepsze i bardziej uporządkowane niż było. Zgodnie z powyższym, bycie zadowolonym z obecnego stanu rzeczy oraz akceptowanie go takim jakim on jest wskazuje na brak wysiłku, podczas gdy postęp polega na realizacji ulepszeń.
Każdy krok do przodu jawi się najpierw jako koncepcja. Następnie pewna grupa ludzi zostaje przekonana do zaakceptowania tej koncepcji. Ostatecznie zostaje ona zastosowana w życiu przez ludzi jednoczących się w sercu i umyśle. Każda próba wdrożenia postępu, która nie opiera się na rozsądku i nauce jest daremna.
Wspólny cel ludzi danego anrodu jest warunkiem rozwoju kraju, w którym żyją. Naród nie może się rozwijać i dokonywać postępów, nawet jeśli wykazuje się wielką aktywnością, jeśli tylko jego członkowie nie są zgodni co do tego, co jest czarne a co białe, na przykład jeśli jedni nazywają „białym” tą samą rzecz, którą inni określają ją jako „czarną”.
Społeczność, która nie wykształciła swoich ludzi we wspólnej tradycji ostatecznie dzieli się na różne grupy oparte na różnej wiedzy i różniącym się od siebie wychowaniu. Grupy te będą dla siebie wrogami. Jest niemożliwie trudnym, aby tak rozłupana społeczność mogła osiagnąć postęp.
Chociaż edukacja jest niewątpliwie ważna dla rozwoju kraju, to oczekiwane rezultaty nigdy nie zostaną osiągnięte jeśli młodzi ludzie nie będą kształceni zgodnie ze swoimi tradycyjnymi wartościami swojego kraju.
Dla prawdziwego i korzystnego rozwoju, ludzie muszą oceniać obecne warunki i korzystać w inteligentny sposób z doświadczeń poprzednich pokoleń. Jeśli przyszłe pokolenia nie czerpią z nauki swoich poprzedników i jeśli każde pokolenie podąża swoją własną drogą, wówczas naród zamiast kroczyć do przodu zacznie się cofać do tyłu.
- Utworzono .