Liefde, Medeleven, Tolerantie en Vergevingsgezindheid
Religie vraagt om liefde, medeleven, tolerantie en vergevingsgezindheid. Liefde is het meest essentiële element in elk wezen, een stralend licht en een krachtig middel dat elke weerstand kan overwinnen. Elke ziel die de liefde in zich opneemt, wordt verheven en de liefde bereidt haar voor op de reis naar de eeuwigheid. Zij die door de liefde de eeuwigheid ontmoeten nemen alle andere zielen in zich op door wat zij van de eeuwigheid ontvangen. Zij wijden hun leven aan deze heilige plicht en verdragen alle ontberingen om deze plicht te vervullen. Zoals zij liefde uitspreken met hun laatste adem, zo ademen zij ook ‘liefde’ op de Dag des Oordeels.
Onbaatzuchtigheid, een verheven menselijk gevoel, brengt liefde voort. Degene die het grootste aandeel in deze liefde heeft en gevoelens van haat en wrok heeft uitgeroeid, is de grote held van de mensheid. Zulke helden blijven eeuwig leven. Deze verheven zielen zijn een bron van liefde en onbaatzuchtigheid, worden verwelkomd door en zijn geliefd bij mensen. Zij ontvangen het recht van het eeuwige leven van een verheven Hof. Zelfs de dood of de Dag Des Oordeels kan hun sporen niet wissen. Liefde, de kortste weg naar iemands hart, is de route van de Profeet. Zij die deze route volgen, worden nimmer afgewezen. Al worden zij door sommigen afgewezen, de meesten zullen hen verwelkomen.
Het heelal wordt beschouwd als een symfonie van mededogen. Een menselijk wezen moet mededogen tonen met alle levende wezens. Dit is immers een voorwaarde van het mens-zijn. Hoe meer mededogen mensen tonen, hoe verhevener zij worden. Hoe meer zij hun toevlucht zoeken tot onderdrukking en wreedheden, hoe meer zij te schande worden gemaakt en vernederd. Zij worden de schande van de mensheid. Profeet Mohammed, vrede zij met hem, vertelt dat een prostituee naar het paradijs gaat omdat zij een van de dorst stervende hond te drinken gaf, terwijl een andere, ogenschijnlijk vrome vrouw naar de hel gaat omdat zij een kat liet sterven van de honger.
Vergevingsgezindheid is een belangrijke deugd. Vergiffenis kan niet los van deugd worden gezien en deugd niet los van vergiffenis. Iedereen kent het spreekwoord ‘Jonge mensen maken fouten, het is aan de ouderen om hen te vergeven’. Vergeven worden betekent herstel, een terugkeer naar de essentie en zichzelf hervinden.
God toont niet alleen zijn vergevingsgezindheid aan individuele menselijke wezens, maar plaatst ook de schoonheid van het vergeven in hun harten. Terwijl de eerste mens Adam, zijn menselijke aard een slag toebracht door te vallen - iets wat op de een of andere manier een menselijke eigenschap is - vergaf God hem en verhief hem tot Profeet. Wanneer mensen zich vergissen, aanspraak maken op de magische verrukking van het streven naar vergiffenis, bereiken zij de oneindige genade en overzien zij de zonde(n) van anderen.
Jezus, vrede zij met hem, zei tot een menigte die enthousiast een vrouw wilden stenigen: “Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen.” Kan iemand die de geest van deze uitspraak begrijpt een ander stenigen? Zelfs al verdient deze persoon het om gestenigd te worden?
Kwaadwillendheid en haat zijn de zaden van de Hel die door het Kwaad onder mensen worden verspreid. In tegenstelling tot zij die een dergelijk kwaad aanmoedigen en het land in een kuil van kwaad veranderen, zouden wij hen wier problemen hen de afgrond in duwen, kunnen vergeven. Zij die vergeven noch anderen tolereren, hebben de afgelopen één à twee eeuwen de meeste gruweldaden begaan. Wanneer zulke mensen over onze toekomst moeten beslissen, dan zal het inderdaad een vreselijke tijd worden. Het grootste geschenk dat de huidige generatie aan haar nageslacht kan geven is hen leren te vergeven, ongeacht de aard van datgene dat haar wordt aangedaan. Wij geloven dat vergiffenis en tolerantie de meeste wonden zullen helen. Voorwaarde is wel dat dit hemelse instrument in handen is van hen die zijn taal begrijpen.
Ons tolerantieniveau zou zo hoog moeten zijn dat we onze ogen kunnen sluiten voor de fouten van anderen, respect kunnen tonen voor de diversiteit van ideeën en alles kunnen vergeven wat te vergeven valt. Zelfs wanneer onze onvervreemdbare rechten worden geschonden, zouden we de menselijke waarden moeten eerbiedigen en moeten proberen rechtvaardigheid te stichten. Zelfs vóór de grofste gedachten en de wreedste ideeën, met een voorziene voorzichtigheid en zonder over te koken, zouden wij moeten antwoorden met een mildheid die in de Koran ‘zachte woorden’ wordt genoemd. Wij zouden dit zo moeten doen dat wij de harten van anderen kunnen raken door een weg te volgen die bestaat uit een teder hart, een zachte benadering en mild gedrag.
Wij zouden een dermate hoog tolerantieniveau moeten hebben opdat wij van tegenstrijdige ideeën kunnen profiteren. Ook al wordt ons niets gezegd, wij moeten ons hart, onze geest en ons bewustzijn in goede gezondheid houden.
Tolerantie, een woord dat wij soms gebruiken in plaats van respect en genade, vrijgevigheid en verdraagzaamheid, is de meest essentiële component van morele systemen. Het is tevens een zeer belangrijke bron van geestelijke discipline en een hemelse deugd van zowel mannen als vrouwen.
Onder het toeziend oog van tolerantie bereiken de gelovigen een nieuwe diepgang, strekken zich uit naar oneindigheid en krimpen vergissingen en fouten in tot banaliteit. Zowaar Zijn behandeling, die niet in tijd of ruimte is te vatten, passeert altijd het prisma van tolerantie. Wij zijn in afwachting van dit licht dat ons zal omhullen. Het omhullen van dit licht is zo breed dat een prostituee die water aan een dorstige hond gaf, de kloppers van de ‘Poort van Genade’ raakte en zichzelf vond in een corridor die tot de Hemel reikte. Dankzij zijn grote liefde die hij voor God en Zijn Boodschapper voelde, bevrijdde een alcoholist zich en werd plotseling een metgezel van de Profeet. Wij willen dat iedereen ons door deze bril bekijkt en hopen dat het gevoel van vergiffenis en gratie constant onze gemoedstoestand zal bepalen.
Wij willen allemaal dat ons verleden en ons heden gevuld zijn met tolerantie en verdraagzaamheid, zodat wij zonder angst de toekomst tegemoet kunnen zien. Wij willen niet dat ons verleden wordt bekritiseerd of onze toekomst verduisterd vanwege het heden. Wij verwachten liefde en eerbied, tolerantie en vergiffenis en willen met een gevoel van vrijheid en sympathie worden bejegend.
Wij verwachten tolerantie en vergiffenis van onze ouders als reactie op ons kwalijk gedrag thuis, van onze leraren als reactie op onze misdragingen op school, van de onschuldige slachtoffers van onze onrechtvaardigheid en onderdrukking, van de rechter en de aanklager in het hof en van de Rechter der Rechters (God) in de hoogste rechtbank.
Evenwel is het zeer belangrijk dat wij verdienen wat wij van anderen verwachten. Wie niet vergeeft, mag geen vergiffenis verwachten. Ons komt oneerbiedigheid toe in de mate waarin wij zelf oneerbiedig zijn geweest. Wie niet liefheeft, is het niet waard om van te houden. Wie de mensheid niet met tolerantie en vergiffenis omhelst zal geen vergiffenis en gratie ontvangen. Wie anderen vervloekt kan in ruil daarvoor slechts vervloeking verwachten.
Zij die vloeken, zullen vervloekt worden, zij die slaan, zullen geslagen worden.
- Aangemaakt op .