Akyol

Gördüm nûrlu geleceği rüyâmda bir gece,
Işıklar yağıyordu her tarafa sessizce...

Âhenkle işleyen bir saat gibiydi işler;
Bir bir silinip gitmişti asırlık teşvişler.

Herkes biri birine yürekten bakıyordu;
Somaki musluklardan kevserler akıyordu.

Tertemiz çehreleriyle geçerken kudsîler,
Ümitlerimize birer fer salıp geçtiler.

Yeni bir dünya kuruyorlardı; harıl harıl...
Her taraf gökle yarışır gibi; pırıl pırıl!

Geçtikçe tekmil bu şimşek bakışlı yiğitler,
Anladım, muştusu verilen zamanmış meğer.

Civanlar gördüm yüzlerinde gariplik rengi,
Hükmettim ki bunlar, o ilk kudsîlerin dengi.

Dolaştım her tarafı usanmadan, bezmeden;
Ziyâ içenlere erdim bir kadîm çeşmeden...

Şükranla gerilip gezenler vardı kol kola..
Sonra teker teker ulaştı herkes AKYOL'a...

Sızıntı, Haziran 1985, Cilt 7, Sayı 77