Khuluq (Goede geaardheid)

Het betekent ook temperament, ingesteldheid en karakter. Goede natuur is een doel om na te streven als het einddoel en belangrijkste dimensie van de schepping. Een doel om te bereiken door de toepassing van de menselijke wil op de schepping om Gods handelswijze of kwaliteiten te erkennen of erdoor getekend te worden. Het wordt gemakkelijk voor iemand die dit sacrale doel kan realiseren om elke goede daad of ding te verrichten.

De woorden 'khalq' (schepping) en 'khuluq' (natuur) zijn afgeleid van hetzelfde stamwoord. Terwijl khalq beantwoordt aan de uitwendige vorm of verschijning van het zichtbare materiaal en de ervaren dimensie van het bestaan, is khuluq betrokken op de niet-materiële dimensie en betekenis of inhoud.

De mens is geen wezen om te worden beoordeeld of gekend door zijn uitwendige verschijning. Zijn echte identiteit ligt in zijn karakter, temperament en natuurlijke ingesteldheid. Hoeveel verschillende indrukken een mens ook kan geven, op een dag zullen zijn karakter en temperament hem zeker onthullen. Hoe betekenisvol zijn de volgende woorden van een Arabische dichter uit de pre-islamitische tijd der 'duisternis':

'Als een man een slecht karakter heeft, zal dat zichzelf vroeg of laat bekendmaken Laat hem maar denken dat het verborgen kan blijven.’

Met andere woorden: als de uiterlijke verschijning anderen misleidt, dan verwijdert of corrigeert de natuurlijke ingesteldheid elk bedrog en verraadt de bedrieger zichzelf. Omdat een mens een tweede natuur kan verwerven door opvoeding en aanpassing, verdelen de moralisten de natuur onder in goed en slecht of gebrekkig. Als we hier verder over 'natuur' spreken, bedoelen we goede natuur.

De meest correcte standaard van een goed spiritueel leven, één dat 'tassawuf ' gebruikt om een mens te beschrijven of te kwalificeren, is goede natuur. Iemand die enkele stappen is gevorderd naar deze goede natuur kan ook als gevorderd in zijn spiritueel leven worden beschouwd. Alhoewel wonderen werken, zijn toestanden van zinsbegoocheling en bovenmenselijke daden aanvaardbaar enkel als zij uit een goede natuur voorkomen. Zij betekenen niets waardevols of bewonderenswaardig als zij niet uit een goede natuur voorkomen.

Wanneer werd gevraagd aan de Profeet Mohammed,vzmh, welke gelovige beter was in zijn geloof, antwoordde hij: 'degene die zich beter gedraagt' (Adu Dawud, Sunna, 14; Musnad, 2,250)

Dit is vanzelfsprekend omdat de manier waarop God zijn trouwste dienaar prijst en troost, de Profeet Mohammed, vzmh, vermeldt. Niet met Zijn buitengewone gunsten op Hem, maar met zijn prijzenswaardige deugden en kwaliteiten. God verklaart: 'Zeker, gij hebt de hoogste standaard van karakter.' (S68, A4) Zijn natuur was het doel en de vrucht van de schepping. Omdat zijn gedrag de belichaming was van Islam en de Qur'an, antwoordde zijn vrouw A'isha (vzmh), als Sa'id ibn Hisham haar vroeg: 'Leest gij de Qur'an niet?': 'Zijn gedrag is de belichaming van de Qur'an.' (Muslim, musafirin, 139)

Dit vers: ‘Zeker, gij zijt de meest verheven standaard van karakter,' duidt aan dat het gedrag van de Profeet, vzmh, gebaseerd was op de Qur'an en absoluut onvergelijkbaar in de menselijke geschiedenis. Met al de uitwendige en inwendige mogelijkheden en zintuigen, materiëlemateriële en immateriële aspecten van zijn schepping en karakter, was Mohammed, vzmh, begaafd met mogelijkheden om de meest vooraanstaande en grootste te zijn in alle soorten deugden. Door al deze mogelijkheden te ontwikkelen in de hoogst mogelijke menselijke mate, bereikte hij het hoogste van het hoge in alle menselijke perfecties. Hij heeft het schitterendste voorbeeld gesteld voor al zijn volgelingen en maakte hen tot de meest deugdzame gemeenschap van alle tijden. Hij was niet tevreden met het persoonlijk verwerven van alle menselijke deugden, noch met de grootste der mensheid te zijn, zoals in het volgende vers is uitgelegd: 'Waarlijk, in de Boodschapper van God hebt gij een goed voorbeeld voor diegenen die hopen op God en het Laatste Oordeel en die dikwijls God gedenken.' (S33, A21)

Met zijn uitspraken als: 'De meest perfecte in het geloof tussen de gelovigen zijn de besten in gedrag' (Abu Dawud, Sunna,14,Musnad, 2,250) en 'Een mens kan de afstand 'overbruggen' met goed gedrag als dit niet kan met aanbidding en daden van eerbetoon' (Haythami, Majna' al-Zawa'id, 8.24) en ook: 'De eerste deugd die wordt gewogen in de Balans van het Hiernamaals, is goed gedrag' (Muttaqi al-Hindi, Kanz al-Ummal, Hadith nr. 5160) en met de perfecte, vruchtbare principes die hij bracht om mensen tot de rang van perfecte mensen te brengen, leidde hij zijn volgelingen tot de sfeer waar engelen bewegen.

De tekens die een man met een goede natuur draagt, kunnen als volgt worden opgesomd: hij doet niemand pijn met tong of daad. Hij ziet hen die hem pijn deden over het hoofd en vergeet de kwade daden die hem waren aangedaan, hij vergeldt kwaad met goed. De ene die wordt geprezen met het vers 'Zeker, gij hebt de meest verheven standaard van karakter' is het meest schitterende voorbeeld van deze talenten. Hij voelt zich beledigd noch door degene die voor hem stond en zei 'Wees rechtvaardig! ' (Bukhari, Adab, 95 / Muslim, Zakat, 142). Ook niet door degene die zijn kleed langs achter wegtrok en hem pijnigde (Bukhari, Khumus 19 / Muslim, Zakat, 142). Ook niet door degene die stof op zijn hoofd wierp en hem beledigde. Evenmin door degene die zijn onschuldige, geliefde vrouw belasterde (Bukhari, Shahada, 15 / Muslim, TAwba, 56). Zonder in het minst door deze mannen beledigd te zijn, bezocht hij ieder van hen als zij ziek waren. (Abu Dawud, Jana' iz, 1). En hij volgde hun begrafenisstoet. (Bukhari, Tafsir, Sura 9,12 /Muslim, munafiqun,3). Hij deed dit omdat een goede natuur een kenmerk was van zijn gezegend bestaan.

Vele mensen lijken een goede natuur te hebben, menselijk en met zachte manieren, alhoewel goed gedrag en mildheid in hun leven niets meer is dan aanstellerij. Een klein ongemak of een beetje woede tegen hen, of een slechte behandeling is voldoende om hun ware natuur te onthullen.

Een mens met een goede natuur verandert zijn manieren niet zelfs als hij in een helse situatie is. Hij bewaard zijn mildheid zonder enige hardheid te tonen;

Een borst die zich opent naar een goede natuur is als een zeer grote ruimte waar men zijn woede en razernij kan in begraven. De onverdraagzamen en de ongeduldigen, met slecht gedrag, zij zijn zoals Kain, dommer dan de raven. Zij kunnen in de hele wereld geen plaats vinden om hun woede, haat en ongezonde gevoelens te begraven.

Laat ons deze discussie besluiten met het volgende couplet:

'Het is door de goede natuur dat een mens perfect kan worden, het is door de goede natuur dat de wereldorde is behouden.'