De gelukkige toekomst

De gelukkige toekomst

Beroemde Turkse dichter Mehmet Akif:

'Het leven is alleen mogelijk door hoop.
De wanhopigen zijn verstoord en ongelukkig.'

Met gesloten ogen stel ik mij voor dat in mijn 'land van hoop' een gelukkige toekomst wordt voorbereid. Allerlei soorten schoonheid komen uit de hoeken van het bestaan en lopen doorheen de huizen en de straten, door de opvoedingsinstellingen en de plaatsen van eredienst en de kazernes. Zij worden weerkaatst in de kamers van onze huizen, zij omvatten ons in de vorm van een lichtvloed. Als zij samen met kleuren voorkomen, vormen zij regenbogen, waar ik voortdurend onder loop, om dit 'op te zetten' in mijn ogen en mijn ziel als een blijvende boog van geluk.

Terwijl we in één seconde doorgaan onder elke boog die met een werelds doel werd opgezet, leek het onmogelijk om door te lopen onder de hemelse boog die boven ons uit troont. Hieronder voelen we ons leven verenigd met het geheel der schepping in een eindeloze stroom. Wij zien, vol genoegen, hoe de dingen na een korte rustpauze terugvloeien rondom ons om te groeten. Dan worden ze door andere vervangen. Wij worden vervoerd door het immateriële genoegen dat stroomt uit deze voortdurende stroom der dingen en de intimiteit tussen hen en ons.

Bomen zwaaien zachtjes in een bries. Heuvels zijn groen en schitterend. Schapen grazen overal, blaten en mekkeren. Grote en kleine dorpen zijn verspreidt op de hellingen, in de vlakten en de valleien. Wij genieten van de waarneming van hun samenwerking en hun bijdrage tot een universele harmonie en merken op dat een heel leven niet volstaat om al deze genoegens te vertolken.

Deze kleuren, lichten en geluiden, deze levendigheid, komt uit de borst van het bestaan. Zij worden weerkaatst in de wereld van onze emoties. Wij voelen ons alsof wij luisteren naar de versregels die zijn samengesteld uit zoete dagdromen en herinneringen die in golven afkomen. Wij nemen het enorme boek der natuur in ons op en dit wekt in ons geestelijke genoegens op waarvan de hemel de zon bevat, de maan en de sterren. Waarvan de aarde bestaat uit de bergen, vlakten, tuinen, bossen en rivieren. Dit boek vult ons met onuitsprekelijk genoegen en vreugde en verheft ons tot de hogere sferen van het bestaan.

Elk seizoen lijkt het alsof we uit wéér een andere slaap der dood ontwaken en we vinden onszelf terug tegenover een kleurenpracht en verscheidenheid, van purper tot groen. We voelen ons gestreeld door briesjes die de aroma's aanvoeren van bloemen, vruchten en granen.

Deze overweldigende panorama's, die in de zielen het gevoel van schoonheid inplanten, verlichten zelfs de gedachten van pessimisten die alles steeds zien doorheen het venster van hun donkere ziel en overdonderd zijn door slechte gedachten en wantrouwen. De gelovige zielen: zij voelen in zich de tijd 'stromen', een echo van de melodie van het leven die in elk van hun cellen weerklinkt. De ochtenden kondigen zich bij hen aan met de zang van zachte briesjes, doorheen de bladeren der bomen, het geknabbel van beekjes, het getjilp van vogels en het geroep van kinderen. De zon die ondergaat wekt bij hen verschillende gevoelens van liefde en opwinding op.

De nacht voert hen mee, met verschillende flarden van muziek, doorheen de mysterieuze tunnels der tijd en de meest romantische spektakels der natuur; Elk spektakel dat we aanschouwen, binnen de horizon van het geloof en de hoop en elke stem die we horen, verwijdert de sluiers van onze zielen en voert ons doorheen paradijselijke valleien, schitterend, zacht, zuiver, sereen en aangenaam, waar de tijd oneindigheid verwerft. Deze vrede trekt ons aan naar fascinerende werelden, half gezien en half-niet gezien, die we sinds lang zien met de ogen van onze harten, alsof we ons achter een 'kanten gordijn' bevonden.

Op dit punt, waar de geest is meegevoerd door het genoegen der waarneming, blijft de tong stil, zijn de ogen gesloten en dringen er niet langer geluiden tot de oren door. Alles wordt vertolkt met de tong van het hart. Zuivere gedachten en gevoelens omvatten de mens, als een wolk van vreugde en opwinding. Tegenover zulke schitterende spektakels lijkt het de geest, van te wandelen in de paradijselijke tuinen.