Ik heb hoop in de toekomst

De mens is de vrucht van hoop en leeft zolang hij hoopt. Zodra hij zijn hoop verloren heeft, betekent dat dat zijn levensvuur is gedoofd, ook al lijkt zijn fysieke bestaan nog voort te duren. Hoop die is verrijkt met geloof, is echter op zijn plaats. Om die reden geloof ik en hoop ik, dat de toekomstige wereld gelukkiger, rechtvaardiger en genadevoller zal zijn. Een van de ontwikkelingen en waarheden die onze hoop voeden, ook al zijn ze nog in een prille fase, is de toenadering tussen de aanhangers van godsdiensten als de islam, het christendom en het jodendom. Persoonlijk heb ik altijd gewacht en wacht ik nog steeds op een paradijsachtige wereld waar de mensheid in vrede en rust kan leven. Onze oude wereld, heeft genoeg van alle oorlogen en conflicten. Om die reden heeft hij meer behoefte aan genade, medelijden, geestelijk welzijn en vrede, dan aan lucht, water en brood. Met deze overdenking, geloof ik dat de mensen in nagenoeg alle landen klaar zijn voor zo’n wereld. Inderdaad, in de globaliserende wereld die steeds meer lijkt op een dorp, in een wereld waar de communicatie- en reismethoden steeds meer doen lijken alsof mensen in hetzelfde huis wonen, zullen mensen de behoefte voelen elkaar beter te leren kennen en elkaar te helpen in plaats van te ruziën.

Voorgaande generaties hebben een ander conflict meegemaakt die nooit had mogen plaatsvinden: het conflict tussen geloof en wetenschap. Dit conflict gaf bestaan aan het wetenschappelijke materialisme, dat op zijn beurt aanleiding gaf tot een reusachtige wapenindustrie, een eindeloze bewapening en leidde tot een afschuwelijke milieuvervuiling. Dat terwijl het niet mogelijk is dat wetenschap die de “natuur” (die een manifestatie is van de uitingen van Gods kennis, wil en macht) en de mens bestudeert, en godsdienst (die als inspiratiebron diende voor Gods boeken, zoals de Koran, Thora en het Evangelie, en een uiting is van Zijn woord) met elkaar botsen. Maar nu is tenminste begrepen hoe zinloos de strijd tussen godsdienst en wetenschap is, dankzij de inspanningen van sommige islamitische en christelijke geestelijken en geleerden. Ik hoop dat een dergelijke opvatting de uitbuiting en vervuiling van de “natuur”, die tot massamoorden zullen leiden, zal tegenhouden of tenminste zal beperken.

Het stoppen van de botsing tussen godsdienst en wetenschap, zal een systeem met zich meebrengen die godsdienst en wetenschap met elkaar vermengt en spiritueel-ethische waarden met zich meebrengen en generaties voortbrengen wiens geesten zijn verlicht met kennis, hun hart met geloof, moraal en spiritualiteit. Met dit systeem die menselijke waarden verheft, zal onze wereld een mooie lente doormaken. Deze lente is er een, waarin alle uitbuitingen stoppen of op zijn minst zoveel mogelijk verminderen, de kloof tussen arm en rijk kleiner wordt, een evenwicht ontstaat tussen werk-beloning-aanbod, discriminatie op grond van ras, kleur, taal en wereldvisie eindigt, fundamentele mensenrechten en vrijheden worden erkend.

Uit een interview van Hezron Mugambi met Fethullah Gülen in de Kenia Daily Nation, d.d. 30-07-2004.